Żmija zygzakowata

  Może już kiedyś się z nią spotkaliście? Ja raz taką zobaczyłam. Nie jest to straszny widok gdy człowiek wie, że ona go ukąsi w bezwyjściowej tylko sytuacji, prędzej ucieknie swoim charakterystycznym zygzakiem (sposób poruszania widoczny na ilustracji). Nawet jeżeli ukąsi większość przypadków jest bez jadu, w najgroźniejszej sytuacji wstrzykuje jad. Jeżeli będziemy omijać ją z daleka (gdy pełza po jednej stronie chodnika przejdźmy na drugą) i jakoś nie krzyczeć, że widzisz węża zapewne i bez ukąszenia się obejdzie. A spotkać ją możecie. Żyje ona bowiem na podmokłych łąkach (terenach) od północno - zachodniej Francji po wschodnią Syberię i Sachalin. 

 Jej grzbiet może być o zabarwieniu: brązowym, srebrzystoszarym, żółtawym, oliwkowozielonym, niebieskoszarym, pomarańczowym, czerwonobrązowym albo miedzianoczerwonym. Od góry widoczny, ciemniejszy zygzak. Jeżeli nie wiecie czy to ta żmija zwróćcie uwagę nie tylko na to jak się porusza, czy jaki ma wzór na grzbiecie, ale także na głowę. Trójkątna głowa - żmija. Jednak nie tylko ona ma trójkątną głowę, trzeba patrzeć więc na to wszystko co wymieniłam. Ponieważ taki zaskroniec na przykład, to ma trójkątną głowę, ale inaczej się porusza i nie ma takiego wzoru. Możecie dla rozpoznania też przyjrzeć się łuską na głowie, te ciemniejsze przypominają trochę literę V, X lub Y.

 Je głównie małe ssaki, takie jak krety, nornikowate, myszowate i ryjówki. Zjada także owady, jaszczurki, żaby i pisklęta ptaków.

 Prowadzi dzienny tryb życia. Woli być w kryjówkach, takich jak miejsca: pod kamieniami, między krzewami, wśród korzeni drzew (oczywiście tych, które wychylają się nad ziemię). 

 Od kwietnia do maja składa jaja. Samce toczą w tedy walki. Walcząc oplatają się wokół siebie nawzajem i próbują przewrócić, przygnieść przeciwnika. Młodymi nie opiekuje się matka, tuż po urodzeniu małe są zdane same na siebie.\

 Długa na około 90 cm (czasami powyżej 100). Waży do 170g.Zdjęcie z Ekologia.pl