Irbis - za dużo to nie mówi. Dowiadujemy się o nim więcej, gdy słyszymy że jest popularnie nazywany panterą śnieżną i jest najbliższym krewnym tygrysów. Może nam się coś kojarzyć także przy nazwie "Największy kot świata" którym na prawdę jest. Pantery śnieżne, więc muszą żyć na śniegu. Życie na śniegu całymi dniami nie jest jednak takie łatwe. Muszą się liczyć z wieloma trudnościami, do których przez wieki musiały się przystosowywać. Na szczęście dla nich takie życie w dosłownie mrożących krew w żyłach temperaturach nie jest już takie trudne. Mają grube, ciepłe futro, które doskonale chroni je przed zimnem. W zatrzymywaniu ciepła pomagają też uszy, które są niesłychanie małe. Dzięki temu ciepło nie ucieka. Ich futro sprawia, że są niemal niewidoczne na nierównej płachcie śniegu. Żyją w górach, więc i na to muszą być przygotowane. Mają więc strasznie silne łapska które pozwalają mu skoczyć na wysokość 15 metrów! Jak unoszą się tak wysoko i po co im to? O tuż ich wszystkie łapy są strasznie silne, ale tylne są wręcz ekstremalnie wytrzymałe i rzecz jasna niewiarygodnie silne. gdy skaczą odbijają się najpierw z całej siły przednimi łapami, a następnie poprawiają swój wyrzut nieziemsko silnymi tylnymi kończynami. Pomaga w tym także ich waga, która jest jak na ich rozmiary bardzo mała. ważą one około 50 kg. A po co im to wszystko? żyją w górach, gdzie jak wiadomo są różne urwiska i jest stromo. Tak wysoki wyskok ułatwia im przemieszczanie się pomiędzy niższymi a wyższymi półkami skalnymi. Takie warunki tam gdzie żyją występują, ponieważ przebywają w Himalajach i na Wyżynie Tybetańskiej.
Mają białe lub jasno szarawe futro z czarnymi cętkami. Tak jak dla psów wzór na nosie a dla nas linie papilarne u nich wzory z cętek są niepowtarzalne. Jest to bardzo potężny i masywny kotowaty. Ich łapy są krótkie, ale za to niesłychanie silne. Na ich końcach znajdują się poduszeczki pokryte sierścią, by przy bezpośrednim styku ze śniegiem nie czuły zimna. Do życia w górach potrzebują niesłychanej równowagi, którą daje im ogon - najdłuższy ze wszystkich kotowatych. Może on mieć nawet metr długości! Pomaga on także przy śnie, irbis się nim owija i jest mu cieplej. Jego ciało ma do 130 cm długości.
Żyją samotnie, łączą się tylko w okresie godowym.
Polują jak większość kotów, skradają się (przy większej zwierzynie) cichaczem i atakują swoją niewiarygodnie silną szczęką. Z mniejszymi ofiarami, takimi jak ptaki jest inaczej. Na te rzucają się tak szybko, że ofiara nawet ich nie zauważy i Haps! już po wszystkim. Polują najchętniej na dzikie owce i koziorożce które przybywają tam, gdzie one.
Niestety irbisy są bliskie wymarcia, na całym świecie pozostało ich zaledwie około 5 tys. Oprócz tego są najmniej poznanym kotowatym na świecie, a nie wiadomo czy w ogóle nadarzy się jeszcze okazja by je bliżej poznać, ponieważ życie tego gatunku wisi na włosku!
Zdjęcie z National-geographic.pl
Komentarze
Prześlij komentarz
Dziękuję za komentarz. Zapraszam ponownie :-)